به بهانهٔ بزرگداشت فردوسی بزرگ

 به بهانهٔ بزرگداشت فردوسی بزرگ
♦️دل نوشته ای برای تو

#دکتربتول_فخراسلام

شاهنامه ات ایران من است.همان ایرانی که دلم برایش تنگ شده

است.همان ایرانی که بوی خوب آتش زرتشت می دهد.همان جایی

که شهریاران زرتشتی چونان بهرام گور شادی و داد و دهش و

راستی و بی آزاری و ساختن با نامداران را شالوده ی شاهی خویش

می داشتند و آوای زنجیر دادگری خسرو انوشه روان و نوای

شادمانی مردم در دستگاه انسانیت موسیقی کیهانی را به

پایکوبی می خواند.همان سرزمین آباد و آزاد و شاد و بی فریاد

شاهنامه ات دنیای من است. همان دنیایی که رویای زیستن در آن

کابوس بودن درین روزگاران را برایم قابل تحمل ساخته است.

همان دنیایی که بر آسمانش گاه گاه سیمرغ پدیدار می شود و

خورشید مهر فروزان است.و پیران خردمند نه دیوانه فراوانند.

زال هست و گودرز .زنان پاکدامن عطر رودابه دارند.مردان

قواره ی ایرج ورستم و سیاوش ند.و چشمه ها می جوشند

و چشم ها می نوشند وهمان دنیای زیبایی که دیو و دد دارد

ولی دیوبندهانیز کم نیستند.

شاهنامه ات بهشت من است.همان بهشتی که در آن می توان

ردپای کوروش را دنبال کرد و دستاورد داریوش را به جان

خرید و جان آرش را جانانه درآغوش گرفت. چشمه ها جاری:

خرد و راستی، پیمان و وفاداری، مهرورزی و نیکوکاری ،آشتی و

شادمانی…

آری شاهنامه ات بهشت من است .حوری و غلام ندارد. پیر و سروری

دارد که نامش فردوسی است و نشانش ایران و نفسش شاهنامه ای

تست که به نفس ایران بندست و در این هوای نفس گیر همنفس

تازه نفسی است که می توان باد نوشین ایران زمین را از مرزهایش

استشمام کرد.

نمی دانی چه قدر شاهنامه ات را دوست می دارم.نمی دانی چه قدر تو را….

✔️بیست و ‌پنجم اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی فرخنده باد.

#بنیاد_فردوسی_مشهد
#كانون_شاهنامه_فردوسي_توس

‏https://t.me/bonyadeferdowsitous