استاد نامور مطلق: شاهنامه، رمزکل هویت و حکمرانی ایرانیان است
به گزارش مرکز توسعه فرهنگ و هنر در فضای مجازی، اسطوره در واقع روایتهای تکثیرشده و الگویی هستند. این شاید متفاوت با تعریفهای دیگر باشد. بحث من این است که متنها هم اگر تکثیر و روایت شوند، خود میتوانند اسطوره باشند. جز انجیل و قرآن، شاید هیچ کتابی به اندازه شاهنامه تکثیر نشده باشد. ما سه کتاب نوشتیم درباره تکثیر شاهنامه در ادبیات و شاخههای مختلف هنر. در سالهای اخیر این نظریه در چند رساله هم بررسی و دفاع شده است.»
وی ادامه داد: خود شاهنامه یک اسطوره متن است. به این شکل که برای ما ایرانیها یک رمزکل و دال مرکزی است که فرهنگمان بر اساس آن معنی پیدا میکند. یعنی دستگاه هویتسنجی جامعه ماست.
نامور مطلق در توضیح رمزکل گفت: رمزکل یعنی میبایست نوع زندگی، حکمرانی، شهرداری و… بر اساس آن تنظیم شود. فردوسی میگوید بسیاری از مسائل با الگوی شهریاری باید حل شود. شاهنامه فقط برای خواندن و نقل کردن نیست. باید آن را اجرا کنیم. اگر الگوی شهریاری پیاده شود، بسیاری از جنگها درنمیگیرد. اگرچه باید ملت ایران را تحسین کنیم به خاطر توجهاتی که به شاهنامه کردهاند. کم داریم در جوامع مختلف که درباره یک کتاب این قدر کار کرده باشند.
وی همچنین اظهار کرد: این بحث اسطورهمتن فقط برای ما ایرانیها نیست. بلکه در آسیا مطرح بوده است. ما دو مدل در جهان اسلام داریم؛ غربی و شرقی. تمدن مصری در مواجهه با اسلام، کلا عربی شد. آنها فکر میکردند مسلمان شدن یعنی عرب شدن. در مقابل، مدل ایرانی قرار دارد که متفاوت است. مکتب ایرانی، مکتب کلمه و تفکیک است. ایرانیها هم مسلمان شدند، هم زبان و فرهنگ خود را حفظ کردند.
این استاد فردوسیشناسی با این توضیحات افزود: جایگاه فردوسی خیلی بالاتر از این است که فقط زبان فارسی را حفظ کرده باشد. فروسی مدل ایرانی را گسترش داد. ما باید بیش از پیش فردوسی را بشناسیم و از آن استفاده کنیم.